GDY SĄSIAD PALI GUMĘ…………………..,CZYLI JAK RADZIĆ SOBIE Z UCIĄŻLIWYM SĄSIADEM.

W okresie zimowym musimy ogrzewać nasze gospodarstwa domowe, jednakże używamy do tego różnego rodzaju paliw, a niektórzy idą po najmniejszej linii oporu i palą śmieci, sklejkę, a nawet stare opony. Często, podczas rozruchu pieca centralnego ogrzewania u sąsiada trudno jest nie tylko wykonywać codzienne zajęcia na swojej posesji, ale wręcz nie można oddychać. Pojawia się pytanie, czy jesteśmy bezbronni w takiej sytuacji, gdy ustne zwrócenie uwagi nie odnosi skutków?

Otóż można się przed tym bronić. Opiszę teraz co można zrobić, aby uciążliwy sąsiad stał się bardziej ekologiczny. Skupię się jedynie na cywilnym aspekcie, pomijając drogę administracyjną.

Z pomocą przychodzi nam tutaj Kodeks Cywilny (K.C.), który w art. 144 stanowi, że właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Z kolei art. 222 § 2 K.C. stanowi, że przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.

Przepisy powyższe dotyczą roszczeń pomiędzy sąsiadami, niekoniecznie bardzo bliskimi, z tytułu immisji, czyli pośredniego oddziaływania na cudzą nieruchomość, na jakość życia. Immisje dzielą się na wiele rodzajów,  gdyż mogą to być nieprzyjemne zapachy, dym, hałas i wiele innych. Niektóre z tych immisji mogą naruszać również dobra osobiste człowieka, np. zdrowie, prawom do prywatności.

Jeśli chodzi o palenie śmieciami, gumą chemikaliami, sklejką, to są to typowe immisje, które utrudniają korzystanie z nieruchomości sąsiedniej ponad przeciętną miarę. W tym przypadku żądanie zaniechania naruszeń jest jak najbardziej zasadne. Można również żądać zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, gdyż mamy prawo do zdrowia i wolności. Zachowania powyższe z pewnością oddziałują nie tylko na nasze środowisko, ale również na zdrowie. Ochrona dóbr osobistych została zagwarantowana w art. 23 K.C.

Dla porządku, mimo że przepis mówi o właścicielu nieruchomości, jednak orzecznictwo sądowe stoi na stanowisku, że stronami tych roszczeń mogą być np. najemcy i inne osoby mające tytuł prawny do nieruchomości.